குட்டி குரங்கும் புத்திசாலி ஆமையும்

 ஒரு அடர்ந்த காட்டில் ஒரு பெரிய குளம் இருந்தது. அந்தக் குளத்தில் புத்திசாலியான ஒரு ஆமை வசித்து வந்தது. குளக்கரையில் இருந்த ஒரு மாமரத்தில் ஒரு குட்டி குரங்கு வாழ்ந்து வந்தது. அந்தக் குரங்கு தினமும் மரத்தில் இருந்து மாம்பழங்களைப் பறித்து ஆமையுடன் பகிர்ந்து கொள்ளும். இப்படியே இருவரும் நல்ல நண்பர்களாயினர்.

ஒரு நாள், ஆமை குரங்கைப் பார்த்து, "நண்பா, உன் மாம்பழங்கள் மிகவும் சுவையாக இருக்கின்றன. இவற்றை என் மனைவிக்கும் கொடுக்க வேண்டும். நீ எங்களுடன் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்து விருந்து சாப்பிடுகிறாயா?" என்று கேட்டது. குரங்கும் மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் ஒப்புக்கொண்டது.

ஆமை குரங்கைத் தன் முதுகில் ஏற்றிக்கொண்டு குளத்தின் நடுவே நீந்தத் தொடங்கியது. பாதி வழியில் ஆமை திடீரென்று, "குரங்கே, என் மனைவிக்கு உன் இதயம் மிகவும் பிடிக்கும் என்று சொன்னாள். அதனால் தான் உன்னை இங்கு அழைத்து வந்தேன்!" என்று சத்தமாகச் சொன்னது.

குரங்கு ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியடைந்தது. ஆனால் அது பயப்படாமல், புத்திசாலித்தனமாக ஒரு யோசனை செய்தது. "ஐயோ நண்பா! அதை முதலிலேயே சொல்லியிருக்கலாமே! என் இதயத்தை நான் மரத்திலேயே வைத்துவிட்டு வந்துவிட்டேன். நாம் திரும்பிப் போய் அதை எடுத்து வரலாம்," என்றது.

ஆமை, குரங்கின் பேச்சை நம்பி, மீண்டும் கரைக்குத் திரும்பியது. கரைக்கு வந்ததும், குரங்கு வேகமாக மரத்தில் ஏறிக்கொண்டது. மரத்தின் உச்சியில் இருந்து ஆமையைப் பார்த்து, "முட்டாள் ஆமையே! இதயத்தை யாரும் உடலை விட்டுப் பிரித்து வைக்க முடியுமா? இனி உன்னுடன் எனக்கு எந்த நட்பும் இல்லை!" என்று சத்தமாகச் சொல்லி சிரித்தது. ஆமை தன் தவறை உணர்ந்து வெட்கித் தலை குனிந்தது.

நீதி: ஆபத்தான சூழ்நிலைகளில் பொறுமையாகவும், புத்திசாலித்தனமாகவும் செயல்பட்டால் ஆபத்தில் இருந்து தப்பிக்கலாம். அவசரப்பட்டு எந்த முடிவையும் எடுக்கக் கூடாது.